معرفی قلعه دختر یا قیز قلعه شهرستان ساوه 

به گزارش خبرگزاری آنا، قلعه دختر ساوه یا قیز قلعه از جمله اماکن دیدنی و گردشگری شهرستان ساوه محسوب می‌شود که یکی از مهم‌ترین آثار شگفت‌انگیز معماری کشور است و می‌توان آن را از جمله آثار ناشناخته دانست.

قلعه دختر ساوه یا قیز قلعه در مناطق مرتفع و سخت‌گذر ایران در دوره باستان ساخته شده است که شاید تاکنون ناشناخته باقی مانده باشد.

این بنا را می‌توان از جمله مهمترین نقاط گردشگری در ایران دانست که هنوز نتوانسته خود را به مردم معرفی کند.

قصر، عبادتگاه و دژ دفاعی قلعه دختر ساوه بر روی صخره بلندی مشرف به دشت ساوه بنا شده که از سه طرف شرق، غرب و جنوب به وسیلهٔ صخره‌های متعدد دیگری احاطه شده‌است.

راه‌های دسترسی به قلعه دختر ساوه یا قیز قلعه

برای اینکه به قلعه دختر ساوه یا قیز قلعه برسید باید دل به جاده ساوه به سمت همدان بزنید و با رسیدن به روستای سرخه‌ده، عبور از میان روستا و عبور از پل ساخته شده بر روی رودخانه قره چای، حرکت به سوی روستای قیز قلعه، عبور از میان روستا و طی مسیر حدوداً یک هزار و پانصد متری که تماماً با وسیله نقلیه سواری قابل انجام است.

فاصله قیز قلعه تا ساوه در حدود ۲۳ کیلومتر است.

معماری قلعه دختر ساوه یا قیز قلعه

قلعه دختر ساوه یا قیز قلعه بر فراز کوه هندس و مشرف به دشت ساوه قرار گرفته است و در واقع این قلعه زیبا در روستای متروکه و کوچک قیز قلعه و در میان کوه‌های سرخ رنگ و زیبا قرار دارد.

قلعه دختر از لحاظ شیوه معماری، نوع مصالح و ساختار شبیه قلعه‎های منطقه الموت و قهستان و به‌ویژه قلعه دختر بشرویه است، از شاه‌نشین، حصار‌ها و دیوار‌هایی تشکیل شده که با مصالحی، چون سنگ، آجر و گچ نیم‌کوب ساخته شده‌اند.

یکی از ورودی‌های شاه‌نشین قلعه دختر ساوه یا قیز قلعه از سمت جنوب شرقی کوه و دیواره‌ی شرقی است و در کنار همین ورودی شواهدی از یک ورودی دیگر که مسدود شده نیز مشاهده می‌شود.

طبقه اول شاه‌نشین قلعه دختر ساوه یا قیز قلعه شامل؛ راهرو، هشت فضا که آوار سقف در آن مشاهده می‌شود، دیوار‌هایی در شرق و غرب، پنج فضا با پوشش گهواره‌ای و ساخته شده از سنگ و گچ است و در زیر برخی فضا‌ها نیز زیر زمین وجود دارد.

در برخی از بخش‌های بنا پایه تویزه‌های آجری، قاب‌بندی اجرا شده بین تویزه‌ها و پاتاق‌هایی روی دیوار‌ها به کار رفته که شاید نشان‌دهنده آن باشد که در فضا‌های طبقه‌ی فوقانی شاه‌نشین پوشش طاق و چشمه وجود داشته است.

در یکی از فضا‌های زیرین ساختاری چهارگوش و شبیه به حوض مشاهده می‌شود که کاربری آن مشخص نیست.

جالب است که در آن زمان سازندگان بنا علاوه بر اشراف دژ بر دشت، نفوذناپذیری آن را به عنوان یک اصل مهم لحاظ کرده اند.

آب مورد نیاز قلعه نیز از آب جاری در دره شمالی و چند حوضچه نگهداری آب تامین می‌شده است و با توجه به کاوش‌های باستانشناسی به نظر می‌رسد ابتدایی‌ترین دوره سکونت در قلعه مربوط به عصر سلجوقی بوده و پس از دوره اولیه شکل گیری، قلعه در ادوار بعدی یعنی تیموری، صفوی و اندک زمانی در دوره قاجار با کاربری متفاوت از کاربری تعریف شده اصلی دژ و با اندک تعمیراتی مورد استفاده بوده است و با توجه به توصیفات و شواهد، این دژ در ارتباط با قلعه‌های دیگر موجود در منطقه به کار حفاظت و دفاع در مقابل دشمنان می‌پرداخته است.

• بیشتر بخوانید:
• مرکزی، استان آیین‌های مذهبی
• آثار ارزشمند میراث فرهنگی استان مرکزی مغفول مانده است
• پایش کامل آثار فرهنگی تاریخی در استان‌های مختلف کشور
• رشد ۱۱ درصدی ورود گردشگر خارجی به استان استان مرکزی